Hep Aynı Yolu Yürüyorsak, Neyi Değiştiyoruz?

“Bir şeyleri değiştirmek istiyorsan önce yürüdüğün yolu değiştirmelisin.

Aynı patikadan geçerek farklı manzaraya ulaşılmaz.”

Sabah aynı saatte kalkıyorsun. Aynı kahvaltı, aynı kahve. Aynı yollar, aynı düşünceler.

Ve sonra içinde yükselen tanıdık bir cümle: “Bir şeyler değişsin artık.”

Ama bir duruyorsun. Gerçekten bir şeyleri değiştiriyor muydun?

Yoksa sadece dilek mi tutuyordun?

Çünkü hep aynı yolu yürüyorsan… neyi değiştirmiş oluyorsun ki?

Hayat bazen konforlu ama kısır bir döngüye alıştırıyor bizi.

Yani zararsız, tanıdık, güvenli… ama büyümeyen.

Ve değişim de tam orada zorlaşıyor zaten:

Alıştığın şeyden vazgeçmeden hiçbir şey değişmiyor.

Düşüncelerini, alışkanlıklarını, hatta bazı insanları bile…

Geride bırakmadan ileriye gidemiyorsun.

Ama dürüst olalım: Değişmek kolay değil.

Yeni bir yol çizmek, tanıdık adımları bırakmak, “Ya olmazsa?” korkusuyla vedalaşmak…

Tüm bunlar cesaret istiyor. Ama aynı yerde kalmak daha az acı vermiyor.

Ben de fark ettim ki, değişim dilekte değil, adımda başlıyor.

İlk adım küçücük bile olsa: Farklı bir sokaktan yürümek, farklı bir tat denemek,

“Ben hep böyleyim” dediğin kalıptan bir günlüğüne çıkmak…

Çünkü büyük değişim küçük kararlarla geliyor. Ve bir sabah uyanıyorsun, aynı yolu yürümüyorsun artık.

Fark etmeden yön değiştirmişsin. Ve o yön… sana çok daha iyi geliyor.

Kendine Sor:

• Hayatında tekrar eden, artık seni yoran ne var?

• Hep aynı şekilde düşündüğün bir şeyi başka bir bakışla görmeye cesaretin var mı?

• Bugün sadece bir alışkanlığı değiştirsen, hangisi olurdu?